دیدم دوستانی بحث لانه عنکبوت داشتند. یادم افتاد که یک دیدگاه محجور داریم درمورد آیه:
«مَثَلُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّـهِ أَوْلِياءَ كَمَثَلِ الْعَنْكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتاً وَ إِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنْكَبُوتِ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ»: مثل کسانی که غیر خدا اولیائی گرفتند، مانند مثل عنکبوت است که بیتی گرفت و سست‌ترین بیت‌ها، بیت عنکبوت است، اگر می‌دانستند.
داستان‌های بوداسف و بلوهر، از سری داستان‌های پرطرفدار قدیمی است. مرحوم صدوق رحمه‌الله هم به مناسب اینکه در امت‌های قبل از ما هم غیبت‌های انبیا داشتیم، این ماجراها را در کمال الدین و تمام النعمة ذکر کرده است. دو تا از این داستان‌ها را گلچین کردم که این اولی است. به آدرس: کمال الدین، ج۲، ص۵۹۸.
از امتیازات این کتاب این است که تماما روایی است. کلام معصومین علیهم‌السلام است. مهم‌تر اینکه از منابع دست اول است و مهم‌تر اینکه ابن قولویه، مؤلف کتاب، تمام راویان این روایات را توثیق کرده است. ایشان از رجال نمونه و ارزشمند شیعه هستند. طبق توثیق ایشان در این کتاب خبری از حدیث ضعیف نیست. صفحاتی که ذکر می‌کنم، از کامل الزیاراتِ چاپ «المطبعة المباركة المرتضوية» هستن.
تاریخ اتمام: نهم آذر ۴۰۳
يوسف: وَ جاءَتْ سَيَّارَةٌ فَأَرْسَلُوا وارِدَهُمْ فَأَدْلى دَلْوَهُ قالَ يا بُشْرى هذا غُلامٌ وَ أَسَرُّوهُ بِضاعَةً وَ اللَّـهُ عَلِيمٌ بِما يَعْمَلُونَ (۱۹) وَ شَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَراهِمَ مَعْدُودَةٍ وَ كانُوا فِيهِ مِنَ الزَّاهِدِينَ (۲۰)
و کاروانی آمد، آبکشِ خود را فرستادند، او دلو خود را انداخت... گفت مژده! این یک پسربچّه است و او را چون سرمایه‌ای پنهان داشتند؛ خداوند به آنچه انجام می‌دادند آگاه بود. (۱۹) و او را به بهایی کمتر، به چند درهمی فروختند، آنها در مورد او بر حذر بودند. (۲۰)
تذکر:
۱- سرمایه زندگی مردم اگر سر راهت پیدا شد، مال تو نیست، مثل کاروان یوسف دزد نباش که مخفیانه ببری و به ثمنی بخس هم که شده از سرت باز کنی که مبادا معلوم شود چه خبر است و معامله به هم بخورد. جلوی حرصت به حرام را بگیر.
۲- تو در زندگی‌ات از باطن سرمایه‌های زیادی سر در نمی‌آوری؛ لااقل از سر حسادت یا هر قباحت و جهالت و شیطنتی، آن را به تجاری احمق‌تر از خود مسپار.
۳- خدانشناس نباش! خود را زیر ذره‌بین او ببین و به وظایفت بپرداز که به نزد او برمی‌گردی...
۴- نگران زندگی دنیایت نباش و برایش با هر حیله‌گری چون برادران یوسف همدست نشو؛ هرچه که بشود، مهم این است که وظیفه خود را عمل کنیم.
۵- نگران یوسف‌های از دست‌رفته‌ات نباش، این سرمایه‌های از دست رفته اگر به آغوش رحمت خدا برگردی به کنعانت برمی‌گردند.
بزرگان باید احزاب سیاسی را احیا کنند. حکومت باید تشویق به این کند. این وضعیت بی‌سامانی اصلا قابل قبول نیست. رائفی‌پور علمی بلند کرده، عدالتگراها علمی بلند کردند، اصلاحات طرد شده و مقابل انقلابی‌گری شمرده می‌شود، کم مانده از دایره تشیع و اسلام بیرون انداخته شوند، در همین شرایط از اینکه چرا حامیان اینها شل‌دینی دارند و براندازند انتقاد می‌شود. شما آبروی کسی که بخواهد با دینش اصلاح‌طلب باشد را می‌برید. از فراماسونی و یهودی‌زادگی تا فسق و فجور به اینها بسته‌اید. کسی جرأت نمی‌کند به اینها نزدیک شود. یا باید از سیاست خداحافظی کند، یا برانداز شود. آنوقت نق می‌زنیم که چرا مردم بی‌بصیرت شده‌اند و مشارکت در حکمرانی نمی‌کنند. خودمان هم که هیچ مسئولیتی نمی‌پذیریم؛ همه چیز تقصیرات سی سال حکومتهای غیر ما است، این نفوذیهای لعنتی. وقتی تحزب نباشد، اینطور بی‌پروایانه همه را از دایره انقلاب بیرون می‌کنیم و شعار بیزاری از چپ و راست می‌دهیم. آزادیم هرچه می‌خواهیم به بقیه ببندیم و خودمان هم که تعهدی نداده‌ایم، جایی عضو حزبی نیستیم که پاسخگوی عهدهایمان باشیم. حق هم با ما است.
به عنوان زائر حرم‌های معصومین علیهم‌السلام زشته کاری کنیم که حق بهشتی بودنمون رو از دست بدیم. این احادیثی که با «فله الجنة» تموم می‌شن در باب فضل زیارت رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله یا دیگر معصومین علیهم‌السلام، بیشتر به نظر تلنگر میاد تا تجویز گناه و اباحی‌گری.
حَدَّثَنِي أَبُو الْفَضْلِ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ مُوسَى بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ مُوسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَثِ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِي عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: مَنْ زَارَ قَبْرِي بَعْدَ مَوْتِي كَانَ كَمَنْ هَاجَرَ إِلَيَّ فِي حَيَاتِي فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِيعُوا فَابْعَثُوا إِلَيَّ السَّلاَمَ فَإِنَّهُ يَبْلُغُنِي. کامل الزیارات، ص۱۴
رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: کسی که قبر مرا بعد از موتم زیارت کند، به مانند کسی است که در دوره حیاتم به سوی خودم مهاجرت کرده باشد. اگر همین را هم نتوانستید، سلام برسانید که به من می‌رسد.
من که می‌دونم استراحت قلبم با قرآن و روایات تضمینه و کم می‌ذارم، به نسبت کسی که در به در ابواب مختلفه، ما مثل هم نیستیم. من خیلی اوضاعم بدتره.
من فعلا دارم خانواده رو که به شدت از اومدن پزشکیان می‌ترسن آماده می‌کنم که اگر اومد از ناراحتی سکته نزنن. از آپشنهای پزشکیان و ظریف راحت‌تر از جلیلی می‌شه طرفداری کرد. چون اینها کارنامه است و قابل بحث اما جلیلی برنامه و امید...
بنده واقعا نگران اعصاب، روان، سلامت و جان هموطنانم هستم که فکر می‌کنن اینها سیاهی مطلقن. البته سیاه هستن ولی نه همه‌شون و نه همه برنامه‌شون. خدا هم از سیاهی استفاده می‌کنه برای نصرت دینش و بعد هم به جهنم می‌فرسته‌شون. ما رعایت کنیم، وظیفه رو انجام بدیم، اگر قرار بر بهتر شدن اوضاع باشه، بهتر می‌شه. نباشه هم منتظر صاحبیم. إنّ اللهَ لَيَنصُرُ هذا الدين بأقوامٍ لا خلاقَ لهم فَلْيَتّقِ اللهَ عز و جل امرؤ وليحذر أن يكون منهم.
