بازگشت

«سوره طلاق، آیه ۳: خدا برای هرچیزی قدری قرار داده است»

با مطالعه کتاب «جمع‌ها و حاصل جمع‌ها» عین صاد یا همان استاد علی صفایی حائری را شناختم. بعد از آن هم کتب صراط، حرکت و الی آخر کتب اصلی ایشان را خواندم. دیدم هنوز این شور و هیجان از بیان استاد دارد مرا می‌سوزاند. در هر کتاب ایشان با یک سری مباحث جدیدی که ناتمام گذاشته بودند مواجه می‌شدم. گفتم من باید یک کمی از عاقبت حاجاقا هم بخوانم، این‌طور نمی‌شود! یکی از شاگردان ایشان کتب «رد پای نور» را نوشته بود، نویسنده در این مجموعه، حاصل معاشرات سه ساله‌اش با استاد را در قالب خاطرات و با ترتیبی بخصوص آورده است. همان را و وصیت‌نامه استاد را خواندم تا آرام گرفتم.

بگذریم... اولین بار همین استاد بود که نگاه جدیدی در مورد آیه «قد جعل الله لکل شیء قدرا» در ذهنم پدید آورد. خدا برای هر چیزی قدر و اندازه‌ای قرار داده است که از این قدر جلوتر نمی‌توانی بروی. خدا برای استاد صفائی حائری همین قدری که بدان رسیده است را قرار داد. قدر دینی که از صدر اسلام به زمانه ما رسیده است هم همین است که می‌بینیم، البته اگر همت کرده باشیم و همین را هم مطالعه کرده باشیم.

جناب رئیسی چه زود از پیش ما رفت؟ نه، به موقع رفت. قرار نیست که جور تمام کارهای مفید را یک نفر به دوش بکشد، هر کسی به قدری زحمت می‌کشد و از جایی به بعد خدا او را به نزد خود فرا می‌خواند. او این‌همه انبیا و اوصیا را به سوی مردم روانه نکرد که مردم را به زورِ چهارتا شخصیت استثنایی در صراط نگه دارد، بلکه همه برای قیام مردمی است: «لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط». ارسال رسل با بینات و کتاب و میزان، همه برای این است که مردم مجهز باشند و خودشان در صراط حق قیام کنند و این ضربه‌ها آن‌ها را متوقف نسازد.

امیدوارم تک تک ما به سوی قدری که خدا در جهت خیر برایمان می‌خواست مقدّر شود حرکت کنیم نه در جهت بدبختی و ضلالت. حواست باشد که شاید این گناه و این قدم اشتباه، آخرین قدر و اندازه‌ات را پر کند و آخرین قطره رحمت الهی در زمین وجودت را بسوزاند.