دو آسانی و یک سختی
- فَإنّ مع العُسرِ يُسرا. إنّ مع العُسرِ يُسرا.
- فضّل اللهُ المجاهدين علی القاعدين أجرا عظيما.
- فَاصبِرْ إنّ العاقبةَ للمتّقين.
- خَرَجَ النّبیُّ صلیاللهعلیهوآله مَسْرُوراً فَرِحا و هُوَ یَضحَکُ و یَقولُ لَن یَغلِبَ عُسرٌ یُسرَین فَإنّ مع العسرِ یُسرا إنّ مع العسرِ یُسرا.
اگر در قرآن میخوانیم که همراه سختی آسانی هست و بلافاصله میفرماید که همراه سختی آسانی دیگری هم هست، این دو آسانی اعطایی خدا در برابر یک سختی، برای هرکسی نیست، برای کسی است که بار دین و اطاعت را برمیدارد و از یکی که فارغ میشود بار بعدی را، قاعد نیست که مجاهد است و خدا با اجری عظیم او را نسبت به قاعدها برتری داده است. وگرنه در هر سختی کسی که سستی میکند و نشسته یا بدتر، بارهای دنیا را برداشته، دنبال آمال و برنامههای خودساختهاش است، سختیهای بیشمار وجود دارد و روی آرامش را نخواهد دید و همیشه غمها و حسرتهای گذشته و حال و فردا را دارد، ابراز هم نکند، از درون پژمرده است. هیچ برنامهای سوای برنامه خدا نیست که دنبالش میگردد. وقتی هم مشغول برنامه او -سبحانه- شدی، اگر فشارهای راه را داری در عوض روشنی راه و عاقبت روشن داری. از همین سختی هم میتوانی مسرور باشی که بعضی بر سختی صبر میکنند و بعضی شکرش را به جا میآورند که در باشگاه خدا میتوانند رشد کنند.