این نوشته برای خیلی وقت پیش است. اشتراکی از نورمگز خریده بودم و مقاله می‌خواندم. جوگیر شدم؛ گفتم بگذار حال که پول خرج خواندن مقاله‌ها کردم، ناخونکی به یکیشان بزنم. قرعه به این مقاله آقایان خوش‌منش و احمدی آشتیانی افتاد.
وبلاگی برای ذکر و تجدید عهد و بازگشت به حقایقی که روزی عینیّت آن‌ها را درک خواهیم کرد، برای انس پیدا کردن و تجهیز و آمادگی رویارویی با آن در زندگی و پس از زندگی، برای توبه، ایضا برای استراحت و نگاهی دوباره به آنچه درون و بیرونم گذشت. نویسنده: محمدمهدی محمدی، با فاصله ۱۴۲۰ قمری از هجرت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، شش‌کلاسه، اهل قم.
