۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «غیبت» ثبت شده است

کتاب کمال الدین و تمام النعمه: شیخ صدوق:

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ‌ الْحَسَنِ‌ بْنِ‌ أَحْمَدَ بْنِ‌ الْوَلِيدِ رَضِيَ‌ اللَّهُ‌ عَنْهُ‌ قَالَ‌ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ‌ الْحَسَنِ‌ الصَّفَّارُ قَالَ‌ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ‌ مُحَمَّدِ بْنِ‌ عِيسَى وَ مُحَمَّدُ بْنُ‌ الْحُسَيْنِ‌ بْنِ‌ أَبِي الْخَطَّابِ‌ وَ اَلْهَيْثَمُ‌ بْنُ‌ أَبِي مَسْرُوقٍ‌ النَّهْدِيُّ‌ عَنِ‌ اَلْحَسَنِ‌ بْنِ‌ مَحْبُوبٍ‌ السَّرَّادِ عَنْ‌ عَلِيِّ‌ بْنِ‌ رِئَابٍ‌

عَنْ‌ أَبِي حَمْزَةَ‌ الثُّمَالِيِّ‌ عَنْ‌ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ قَالَ‌ سَمِعْتُهُ‌ يَقُولُ‌:

إِنَّ‌ أَقْرَبَ‌ النَّاسِ‌ إِلَى اللَّهِ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ وَ أَعْلَمَهُمْ‌ بِهِ‌ وَ أَرْأَفَهُمْ‌ بِالنَّاسِ‌ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ‌ عَلَيْهِ‌ وَ آلِهِ‌ وَ اَلْأَئِمَّةُ‌ عَلَيْهِمُ‌ السَّلاَمُ‌ فَادْخُلُوا أَيْنَ‌ دَخَلُوا وَ فَارِقُوا مَنْ‌ فَارَقُوا عَنَى بِذَلِكَ‌ حُسَيْناً وَ وُلْدَهُ‌ عَلَيْهِمُ‌ السَّلاَمُ‌ فَإِنَّ‌ الْحَقَّ‌ فِيهِمْ‌ وَ هُمُ‌ الْأَوْصِيَاءُ وَ مِنْهُمُ‌ اَلْأَئِمَّةُ‌ فَأَيْنَمَا رَأَيْتُمُوهُمْ‌ فَاتَّبِعُوهُمْ‌

وَ إِنْ‌ أَصْبَحْتُمْ‌ يَوْماً لاَ تَرَوْنَ‌ مِنْهُمْ‌ أَحَداً فَاسْتَغِيثُوا بِاللَّهِ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ وَ انْظُرُوا السُّنَّةَ‌ الَّتِي كُنْتُمْ‌ عَلَيْهَا وَ اتَّبِعُوهَا وَ أَحِبُّوا مَنْ‌ كُنْتُمْ‌ تُحِبُّونَ‌ وَ أَبْغِضُوا مَنْ‌ كُنْتُمْ‌ تُبْغِضُونَ‌ فَمَا أَسْرَعَ‌ مَا يَأْتِيكُمُ‌ الْفَرَجُ‌.


ابی حمزه ثمالی از امام باقر علیه‌السلام نقل می‌کند که شنیدم حضرت می‌فرمودند:

نزدیک‌ترین مردم به خدای عزوجل، آگاه‌ترینشان به خدا و مهربان‌ترین آنان نسبت به مردم، محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله است و ائمه علیهم‌السلام. هرجا داخل شدند، داخل شوید و از هرکس جدا شدند، جدا شوید. -منظور حضرت حسین علیه‌السلام و اولاد ایشان بود- چراکه حق در ایشان است، اوصیایند و ائمه از میان ایشانند. هرکجا که ایشان را دیدید، تبعیتشان کنید.

و اگر روزی رسید که احدی از ایشان را ندیدید، به خدای عزوجل استغاثه کنید و همان سنتی که بر آن بودید را در نظر داشته باشید، از آن سنت پیروی کنید و همان کسانی که دوست می‌داشتید دوست بدارید و همان کسانی که دشمن می‌داشتید را دشمن بدارید که هنگام در آمدن فرج بر شما چه زود باشد.

داشتیم کتاب کمال الدین و تمام النعمة شیخ صدوق را مباحثه‌طور می‌خواندیم که با روایتی از امام حسین علیه السلام مواجه شدیم.

شاید شما هم از برخورد پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله با راهبی مسیحی در مسیر شام در سنین کودکی ایشان شنیده باشید؛ از اینکه ایشان در این مسیر، معارف والای رسالت را از یک مسیحی آموختند و سر جهانی را تا روز قیامت کلاه گذاشتند؛ شما را به خدا بگویید که ایشان نابغه دوران بود، خاتم کاهنین و ساحر به زانو در آورنده ساحران و شاعر بی‌رقیب عالَم بود ولی نبی نه، اسم نبوت را نیاورید که مور مورمان می‌شود... گفتم حالا که این کفار وقیح هم این ماجرا را گویی خوب قبول دارند، برای تازه شدن دردشان، کوری چشمان کور و تکه‌تکه شدن قلب‌های مرده‌شان، روایتی‌اش را از کتاب شریف کمال الدین و تمام النعمة شیخ صدوق بیاورم. این روایت نه تنها در این کتاب شیعی که در بین کتب تواریخی مثل سیره ابن هشام و اعلام الوری و تاریخ طبری هم آمده است.