بازگشت

ما برنامه‌های خودمان را می‌چینیم، خدا هم برنامه‌های خودش را. این مسلمانی کردن ما کیفر و مجازات به دنبال خواهد داشت و چه بسا همین حالا هم درون مجازات به سر می‌بریم که انقدر افسرده و بی‌جان و نومیدیم.

«خدا با افزودن غمی بر غم‌هایتان کیفرتان داد تا دیگر نه بر فرصت از دست رفته اندوه ببرید و نه بر مصائبی که سرتان آمد /آل‌عمران:۱۵۳»

در جریان جنگ احد که مجاهدان اسلام، پا به فرار گذاشته بودند و پشت سرشان را هم نگاه نمی‌کردند که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله صدایشان می‌زند تا برگردند، خدای متعال هم غمی بر غم‌های این‌ها افزود، به حدی که فراموش کردند چه غمی برای از دست دادن برنامه‌هایی که در سر می‌پروراندند می‌خوردند و چه مصائبی ناراحتشان کرده بود!

البته خدا بعد از این غم شدید، آرامشی هم به دل‌ها انداخت، اما نه بر دل‌هایی که از آن غم‌ها بیرون نرفتند و عبرت نگرفتند و هنوز سوء ظن های جاهلی خود را بر خدا در سر می‌پروراندند و به احیای برنامه‌های ویژه خود فکر می‌کردند.