امام صادق علیه‌السلام: از قرائت سوره «إذا زلزلت الأرض زلزالها» خسته نشوید چراکه هرکس در نمازهای نافله‌اش عادت به خواندن آن داشته باشد، خدای عزّوجلّ هرگز او را به مصیبت زلزله دچار نمی‌کند و وقتی بمیرد فرشته‌ای کریم از نزد پروردگارش نازل می‌شود، نزد سر او می‌نشیند و می‌گوید: «ای فرشته مرگ، با دوست خدا مدارا کن که او زمان‌های بسیاری مرا یاد می‌کرده است و این سوره را تلاوت می‌کرده است...
یکی از سوره‌هایی بود که توی نمازها می‌خواندم و نمی‌دانستم فایده خاصی دارد که سوره یکی از دو رکعت باشد یا نه؟ این بود که ترک کردم تا اینکه این روایت را خواندم.
این سوره را هم هر دفعه که می‌خوانم برایم تازگی دارد، گویا جان دارد و نفسش را می‌شنوم:
به نام خدای رحمانِ رحیم. آن گاه که زمین به لرزه در آید و زمین بارهای سنگینش را بیرون بریزد و انسان بگوید که «زمین چه دارد؟!». در چنین روزی زمین از اخبارش سخن می‌گوید که پروردگارت برایش وحی کرده است؛ در چنین روزی مردم پراکنده و پریشان بازمی‌گردند تا اعمالشان را رؤیت کنند؛ پس هرکس مثقال ذره‌ای کار خیر کرده باشد، آن را می‌بیند و هرکس مثقال ذره‌ای شر کرده باشد، می‌بیند.
