توی صدمین ناشناس کانال تلگرام که به مناسبتش ربات برام خوشحال شده بود، درمورد وجود روایت برای زیارت اربعین پرسیدن و اینکه مثلا بین روز عرفه و روز اربعین کدوم مهم‌تره؟
برای زیارت اربعین من یه روایت دیدم بعلاوه زیارتنامه کوتاه مخصوصش. اما همون یه روایت، زیارت اربعین رو یکی از سه نشانه مهم مؤمن معرفی کرده؛ ۵۱ رکعت نماز روزانه، عقیق دست کردن و زیارت اربعین... بعلاوه مواردی که حالا می‌گم، خیلی این رو مهم می‌کنه. من نمی‌تونم رتبه‌بندی بین عرفه و این زیارت کنم البته. اما اون موارد:
- زیارتنامه کوتاهی داره ظهر اربعین. می‌تونه نشانه‌ای از خصوصیت داشتن سختی کشیدن برای رسیدن به موقع برای این زیارت باشه؛ گویی می‌خواستن بگن حالا که زائر بعد از کلی دردسر خودشو در ظهر اربعین رسونده کربلا، زیارتنامه بلند و غسل زیارت و... براش نبندیم. این کوتاه‌عریضه رو بخون و بسم الله. راحت اشک شوق زیارتت رو بریز...
- شهرت و اتفاق شیعیان برای این زیارت، نشان می‌ده که توصیه به این زیارت، خیلی مهم دیده شده. علمای علم اصول فقه در بررسی وجود داشتن یه حکم، یه اصلی دارن، «لو کان لبان» می‌گن که اگر فلان حکم در اسلام بود یا یه چیزی بدعت بود و مردم با اون سر و کار داشتن، شارع نظرش در اون مورد رو به طریقی به ما می‌رسوند که درش شک نکنیم. بین مردم، بین علما، جا می‌افتاد. حالا این زیارت که یه امر استحبابیه و اینطور معروف شده، حتما امر مهمی پشتشه.
- این اجتماع یک اجتماع مهم برای زیارت امام + زیارت برادران و جامعه شیعیه که برای این تا دلتون بخواد روایت هست. از باب زیارت الاخوان گرفته تا باب معانقه و مصافحه و تذاکر اخوان و ادخال سرور به مؤمنین با حتی شده یک خرما و باب قضای نیازهای مؤمنین و باب اطعام مؤمن و لباس دادن به مؤمن و نصیحت و خیرخواهی برای مؤمن و اصلاح روابط بین مؤمنین و...
در یک زیارت، خصوصا در سالهای اخیر این‌همه از ابواب خیر برای مؤمنین به کار گرفته می‌شه و روابط توصیه‌شده بین مؤمنین از متون حدیثی به متن زندگی برمی‌گرده. خیلی چیز خاصیه بنظرم. دلم به حال خودم سوخت که امسال کوتاهی کردم و نرفتم. ای بابا
